Imbir stosowany od wieków był jako przyprawa oraz jednocześnie jako naturalny środek, który ułatwiał trawienie. Zawiera on olejki eteryczne, i tzw. składniki gorzkie, które wpływają na zwiększenie wydzielania śliny, soków żołądkowych i żółci.
Jak podaje "Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa" PWN z 2000 r., w celach zdrowotnych stosowane jest kłącze imbiru - Zingiberis rhizoma oraz wyizolowany z niego olejek - Zingiberis oleum. Surowiec zawiera: do 3% olejku, żywicę, skrobię (ok. 20%), cukry oraz kwasy organiczne.
Głównymi składnikami olejku są związki seskwiterpenowe nadające zapach: zingibern (do 50%) i zingiberol. Poza tym w olejku występują: cyneol, borneol, cytral, felandren, kamfen oraz aldehydy - gingerol (będącego źródłem ostrego, piekącego smaku), szogaol i zingeron. Imbir lekarski jest jedną z najstarszych roślin stosowanych w ziołolecznictwie.
Pierwsze zapiski o jego szczególnych właściwościach uzdrawiających pochodzą z Chin z 2700 r. p.n.e. Znany był on w starożytnych Indiach i Tybecie. Stosowano go przy problemach żolądkowo - jelitowych, na stawy, a także jako afrodyzjak.
Herbatka z imbirem i miodem przeznaczona jest dla dorosłych:
w przypadku problemów z trawieniem
problemów zołądkowych związanych z nietolerancją niektórych środków lokomocji
w okresie przesilenia jesienno - zimowego
przy cięzkostrawnym posiłku
Skład herbatki:imbir w postaci suchego wyciągu - instant oraz dodatki smakowe: miód i cukier trzcinowy.
Sposób przygotowania: Zawartość jednej saszetki wsypać do szklanki, dodać 200 ml ciepłej wody i wymieszać. Pić 1 - 2 razy dziennie.
Opakowanie: zawiera 12 saszetek po 18 g herbatki imbirowo - miodowej instant
