Sok brzozy należy pozyskiwać wiosną, zawiera wtedy dużo cukrów i dlatego można go stosować do produkcji napoju, a także w kosmetyce do produkcji tzw. wody brzozowej. Staropolska nazwa soku brzozowego to Oskoła.
Otrzymuje się go przez głębokie nacięcie pnia lub gałęzi brzozy wczesną wiosną. Był to napój chłodzący i leczniczy stosowany na całej Słowiańszczyźnie.
Skład: cukier inwertowany, kwasy organiczne (cytrynowy i jabłkowy), sole mineralne, aminokwasy, peptydy.
Zawiera on związki pobudzające wydalanie moczu, a wraz z nim jony sodu, chloru, kwasu moczowego. Wypłukuje tym samym z przewodów moczowych złogi. Ma właściwości ogólnie wzmacniające, regulujące przemianę materii. Świeży sok działa też umiarkowanie przeczyszczająco. Należy go pić na surowo w dawkach 1/2-2 szklanki rano i wieczorem przez 15-20 dni.
